Zeg ken jij de mosselbank

01.08.13 - Roompot - Neeltje Jans - Annet, Toby en Sepp zijn al vroeg vertrokken. Wij gaan tegen half 10. Eerst nog even tanken. De slang blijkt bij eb net lang genoeg om vanaf de kade bij beide tanks van de boot te komen. We varen naar Neeltje Jans. Een stukje van niks maar we willen er naar het speelpark toe met Martijn.

Net als ik zeg 'het begint hier wel wat ondiep te worden...' horen we een schurend geluid en liggen we met een schok muurvast. Nota bene met de haven in zicht recht vooruit. Nee he, wat is dit?
Ik kijk overboord en zie 50 cm water en dan heel veel schelpen. We zetten hem in zijn achteruit en Karin duwt met de vaarboom. We komen langzaam in beweging maar worden door de stroom meteen weer dwars op een richel gedrukt. Het is een mosselbank of beter gezegd een oesterbank. Zeeuwse oesters wel te verstaan. We proberen nog een paar keer om los te komen maar telkens stranden we op de bank. We lopen soms vast op het roer, dan weer vooruit, roer bijdraaien en weer achteruit. Het helpt niet en het water daalt... Het begint er naar uit te zien dat het dagje Neeltje Jans een dagje mosselbank wordt.

De contouren van de mosselbank komen uit het water 

Ik besluit over boord te stappen. Karin vaart achteruit en ik houd de boot afgeduwd van de bank. Nu komen we langzaam maar zeker achteruit. Daar neemt de hoogte van de bank steeds meer af. Eén keer nog lopen we vast op het roer en dan komen we eindelijk in dieper water. We varen een stuk achteruit en dan voorzichtig vooruit naar de vaargeul. We vegen het zweet van ons voorhoofd. Dagje uit is gered zo lijkt het. Tenminste...we blijven angstvallig tussen de boeien en komen zo bij de steiger van Neeltje Jans. Er is een plekje vrij aan de Westkant en daar leggen we aan. Even bijkomen... We kijken nog eens met ongeloof op de kaart. Er staat geen diepte aangegeven. Wel een lichtblauw gedeelte en als je heel goed kijkt, een dun stippellijntje... DE mosselbank. In de verte komen de contouren van de bank langzaam omhoog uit het water. Ik stel me daar een zeeschouw op voor... Nee, niet handig. Je kunt wel zo naar de kant lopen met droge voeten.
's Middags gaan we naar het speelpark van Neeltje Jans. Het is weer een warme dag. Martijn vermaakt zich met de waterglijbaan en de windturbine en wij ook. Het is bloedheet.

02.08.13: Neeltje Jans - Neeltje Jans. Tsja, en dan komen we er achter wat het is om echt aan lager wal te liggen. De wind staat met kracht 6 uit zee dwars op de steiger. Mensen die hier vaker zijn geweest liggen uit voorzorg al aan de andere kant. Soms 3 dik. We hadden vandaag naar een mooie droogvalplek willen varen (tip van Toby) maar nu blijven we noodgedwongen liggen om de wind uit te zitten. Geen vaarweer en ook niet eenvoudig om onder deze omstandigheden van de steiger weg te komen. De steiger is rond de palen vastgezet met I-balken en op de scherpe hoeken wil je niet met je boot terecht komen.
We lopen 's middags naar de mosselman en eten een patatje op het terras. Martijn vindt dat we nog even moeten zeggen dat we per ongeluk wat van zijn mossels hebben geplet met onze vastloopactie. Maar we kunnen hem overtuigen dat de mosselman die paar geplette mossels vast niet mist.
Als we terugkomen horen we dat een van de geankerde boten is losgeraakt. Hij is tegen een andere boot aangedreven. Daar hebben ze de de boot vast weten te leggen. Mazzel voor de eigenaar want anders was het de steiger of de basaltkeien geworden. De eigenaren verschijnen later. We zien meer geankerde schepen gedurende de dag langzaam verschuiven. Direct onder de wal lijkt nog de beste plek. Tegen de avond gaat de wind wat liggen. Morgen gaan we verder.
Foto's Neeltje Jans