woensdag 9 mei 2012

Klaar voor onderwater (of Lekkage IV)

We liggen inmiddels 3 weken in het water. De tewaterlating verliep soepel. Het was even aanzien hoe dat zou gaan met de kraan. Terug het water in bleek eigenlijk eenvoudiger dan er uit, en voor we het wisten lagen we al in de box.
Na wat schuiven met de lijnen doen we de deur open en ...horen water lopen.... Nee he. Het hele gebeuren rond de kraan ging nogal snel en geen tijd genomen om uitgebreid alle afsluiters te checken. Ik doe de wc-deur open en zie een waterstraal dwars door de toiletruimte. De handle van de afsluiter staat de verkeerde kant op. Wat stom. En omdat de wc van het najaar is afgekoppeld voor revisie, stroomt het water lekker door. Als de kraan dicht is stellen we vast dat het waterpijl op het diepste punt tot net onder de spanten staat (5 cm). Het hozen kan beginnen en na een half uur deppen we de laatste straaltjes weg. Pfff. Dat is een leerpuntje voor de volgende keer.



De maanden januari tot april is er hard gewerkt. In het najaar is de vloer verwijderd en is het oude hout onder de vloer eruit gehaald. Daarvoor moest ook het zitgedeelte van het interieur er uit. Inmiddels is de vloer ontdaan van roest en geschilderd. Het interieur is weer opgebouwd. Er is een nieuwe vloerplaat op maat gemaakt als ondervloer. Daar overheen komt een vloer van gerookt eiken die klaar ligt in de kajuit.
Naarmate de einddatum in zicht kwam en het buiten warmer werd is de focus verlegd naar de buitenboel. De slechte plekken rond de wateruitlopen van het gangboord zijn aangepakt en geplamuurd. De mast is gelakt. Het voordek is geschilderd. De zijklampen zijn gelakt en geschilderd. De kuipvloer is geschilderd. Het roer en de zwaarden zijn in de schuur opgeknapt. Dat bleek nog een hele klus want in het roer en ook de zwaarden moesten delen worden vervangen. Het slopen en opnieuw opbouwen kan af en toe deprimerend zijn, maar het is flink opgeknapt. Alleen de Friese vlag op het roer is nog een vrije Noordhollandse interpretatie van grijs wit en blauw. De kleurvlakken stonden op een briefje met 'huiskant' en 'steegkant' (lekker handig). Voor het schuren  heb ik het roer (dat vanwege  de ruimte rechtop stond, geborgd aan de dakbalken) gedraaid en dat niet aan de 'schilder' doorgegeven...die vervolgens niet uit kwam... Dat wordt dus nog een leuke klus vanuit het bijbootje (camera in de aanslag).

Ons Werfje
Veel werk is ook gestoken in het onderwaterschip. De buren bleken ouwe rotten en goede raadgevers en de tips hebben dan ook flink geholpen. De onderkant van het stalen schip van de buurman was bijna even strak als de bovenkant en de achterbuurman was net aan zijn tweede restauratieproject begonnen. Het eerste project stond er blinkend naast. Onze hoek had af en toe meer weg van een klein werfje. Hoogtepunt was toen de achterbuurman met een agregaat en lasapparaat kwam opdagen om 'even wat platen in te lassen'. Er waren zeilen gespannen tussen de schepen tegen de regen. Het was al met al een gezellige boel op 'Ons Werfje'. Er werd hard gewerkt, tips uitgewisseld en bij tijd en wijle hard gelachen. Het was bijna jammer dat het klusseizoen was afgelopen.

De vele lagen antifouling lieten hier en daar los. Daar moest dus wat aan gebeuren. Van de buurman kreeg ik polyester schijven (bedoeld voor het glad maken van roestvast staal) om de losse troep te verwijderen en de boel glad te maken. Dat ging als een speer. Hiermee zijn ook de roestplekken schoongemaakt. De plekken zijn daarna opnieuw gecoat. Al met al wordt het wel tijd om bepaalde delen van het onderwaterschip te voorzien van nieuwe coating. Dat gaan we van het najaar verder bekijken. Na de antifouling zag het onderwaterschip er voor onze begrippen redelijk strak uit. Ik verwacht dat het in ieder geval beter houdt dan afgelopen jaar.

Het resultaat van de vele uren werk mag er zijn en we zijn blij dat we weer in het water liggen. Het wordt tijd om te stoppen met klussen en te gaan varen.