Spinnentijd

Het is najaar en spinnentijd. Je vindt  de beestjes overal en ze maken creatieve overspanningen tussen de palen van de boxen en de landvasten. Met wat dauw en een ochtendzonnetje levert dat een mooi schouwspel op.
Dit weekend zijn we op de boot en zeilen op het meer. Boven de 23 graden is het druk op de kanalen. Je vaart met de stoet mee door de groene algenprut. De openheid op het meer is meer geliefd bij de zeilers. In oktober gaan we weer op de kant, dus nog even genieten zolang het kan.

Klik voor slide show

De Bonte Hond

Als Sander en Jan weg zijn spreek ik nog een tijdje met onze achterbuurman. Hij heeft ook een Westerdijk en we hebben het over de boten. Het is leuk om te horen dat we ongeveer tegen hetzelfde aan lopen. De mislukte experimenten, de kleine successen, aangeboren ongemakken en creatieve oplossingen.

Even later ga ik de boel schoon maken. Het touw van de puts knapt. Met de pikhaak komt hij weer ergens boven. Het is voor het eerst dat ik op de boot ben zonder het gevoel iets te hoeven doen. Dat is best een openbaring na al die jaren klussen. Niet dat het af is maar voldoende af om je er niet aan te hoeven ergeren. De combinatie van olie en lak van Owatrol (D1 & D2) bevalt erg goed. De zwaarden, de bolders en de blokken zijn hier van het winter mee gedaan. De kopse kanten van de zwaarden en de bolders bladderen voor het eerst niet af aan het eind van het seizoen. De olie zorgt er voor dat het hout op beschadigde plekken niet direct verkleurt. Het mooie van het systeem is dat het eenvoudig is om er een laag bij te zetten. Ook tijdens het seizoen als dat nodig is. De lak werkt ook goed haarscheurtjes weg in de met Epifanes gelakte delen. Omdat de lak vrij dun is vloeit het goed in. Nog wel even zien hoe het houdt.
De rest van de familie arriveert aan het begin van de middag met onze nieuwe aanwinst: scheepshond Banjer! Banjer is een witte Golden Retriever van 13 weken oud. Hij is al een paar keer op de boot geweest maar heeft nog niet gevaren of overnacht. We blijven hier de rest van het weekend want er is havenfeest met springkussens, elastiekspringen op een trampoline (...), reddingshonden, palingroken, visnetknopen en prachtige stoommachines. Het is gezellig in de haven. We leren veel nieuwe mensen kennen.
Banjer geeft ook veel aanspraak en voor het eerst valt het ons op hoeveel honden er eigenlijk rondlopen. Vandaag en morgen zijn er demonstraties met reddingshonden door 'Waterwerk'. We gaan kijken hoe de New Foundlanders mensen uit het water halen en boten naar de kant trekken. Als we een poosje hebben gekeken komen we in gesprek met een van de mensen van Waterwerk. Omdat Banjer zijn entingen heeft gehad, en 13 weken is stelt hij voor om hem te leren zwemmen. Hij krijgt een reddingsvestje aangemeten en gaat vervolgens onder deskundige begeleiding te water. Het begin is wat onwennig en spannend, maar gaandeweg begint hij toch aardig te zwemmen. We waren in de veronderstelling dat alle honden konden zwemmen, maar het schijnt dat bepaalde exemplaren niets doen en gewoon zinken. Door de achterkant te ondersteunen leren ze de honden om goed de achterpoten te gebruiken. Dat doen ze niet meteen uit zichzelf waardoor ze gaan spartelen met de voorpoten omdat de achterkant wegzakt. Het is een leuk gezicht en Banjer krijgt applaus van de kant. Daarna is hij uitgevloerd en slaapt tot in de avond.

'Maritieme training'  Banjer

De volgende dag varen we een rondje. Er staat een Zuidenwind en na een rondje door een kanaal en om het meer gaan we op de fok terug naar de haven. Martijn is helemaal vol van het zeil hijsen. Dat hoort namelijk bij piraten, dus stoer en spannend en leuk om te doen. Hij hijst het grootzeil toch al een heel stuk. Als we stil liggen mag hij met zwemvest zelfstandig overal lopen. Hij vindt het fantastisch om het voordek te schrobben. Benieuwd hoe lang dat blijft... Na het aanleggen begevenwe ons weer naar de springkussens, trampolines en gerookte paling. De mensen van Waterwerk hebben Banjer al snel in het vizier. Hij mag nog een keer zwemmen en dit keer gaat hij in een bootje een eind mee het water op. Daar laten ze hem er uit en begeleiden hem naar de kant. Hij doet hard zijn best maar vindt het nog best spannend. Van de kant wordt hij door de omstanders aangemoedigd en geroepen. Dat schijnt te helpen om hem in de goede richting te krijgen. Hierdoor is hij plotseling zo bekend geworden als de bonte hond. Als we even later door de haven lopen horen we telkens 'Hé Banjer!!' als hij wordt begroet door mensen die wij zelf niet kennen. Leuk! Het is een gezellige haven en we zijn blij dat we hier liggen.

Vader en zonen

Vader en zonen

Sander is over uit Portugal en we hebben het idee opgevat om samen met Jan te gaan varen. Voor Jan is het een al heel lang een wens om samen met zijn zonen een dag te kunnen zeilen. vanwege de afstand met Portugal is de gelegenheden daarvoor schaars maar dit keer is het gelukt. Helaas gooit het weer roet in het eten. Vrijdagochtend is het windkracht 6-7 met uitschieters en regen. We besluiten het ochtendprogramma te schrappen en spreken af om twee uur. Bij de haven gekomen ziet het er niet naar uit dat er nog gezeild kan worden. De windfiles geven wel een verbetering vanaf een uur of 5. We drinken koffie en maken toastjes met kaas tot het bijna 5 uur is. De wind is inderdaad wat gaan liggen. We besluiten de boel klaar te maken om te gaan varen. Een stukje het meer op hijsen we de zeilen. Als we net op koers liggen zien we in de verte een bui aan komen. De wind trekt plotseling flink aan en het servies vliegt door de kajuit. Goed dat we de afsluiters nog even hebben dichtgedraaid. Het aanvankelijk rustige water heeft schuimkoppen en we gaan in volle vaart het meer over. Het duurt even tot we zijn gewend aan de plotselinge omstandigheden en het gerinkel in de kajuit is opgehouden. Als na een poosje de bui voorbij trekt is het even plotseling weer rustiek zeilweer tegen een ondergaand zonnetje. Zo krijgen we nog een paar buien maar de wind neemt steeds meer in kracht af. Al met al is het een prachtige avond om te zeilen en we varen tot een uur of 8 waarna we het 'gat bij de molen' opzoeken om te ankeren. Dit is mijn favoriete plek. Het is er ondiep en wordt daarom minder bezocht. De meeste boten blijven bij het eilandje en gaan niet dieper het gat in. De bami laat zich goed smaken en gaat schoon op. De rest van de avond praten we bij met een glas wijn en een port voor de liefhebbers. We zitten in de kuip en het is helder onder een volle maan. Het water is inmiddels blak en om ons heen klinken de nachtgeluiden van de water- en weidevogels. Het is een fantastische avond en het is 1 uur als we naar bed gaan. De volgende morgen varen we na het ontbijt (en veel koffie) terug naar de haven. We gaan dit nog eens doen zodra daar de gelegenheid voor is!

Klaar voor onderwater (of Lekkage IV)

We liggen inmiddels 3 weken in het water. De tewaterlating verliep soepel. Het was even aanzien hoe dat zou gaan met de kraan. Terug het water in bleek eigenlijk eenvoudiger dan er uit, en voor we het wisten lagen we al in de box.
Na wat schuiven met de lijnen doen we de deur open en ...horen water lopen.... Nee he. Het hele gebeuren rond de kraan ging nogal snel en geen tijd genomen om uitgebreid alle afsluiters te checken. Ik doe de wc-deur open en zie een waterstraal dwars door de toiletruimte. De handle van de afsluiter staat de verkeerde kant op. Wat stom. En omdat de wc van het najaar is afgekoppeld voor revisie, stroomt het water lekker door. Als de kraan dicht is stellen we vast dat het waterpijl op het diepste punt tot net onder de spanten staat (5 cm). Het hozen kan beginnen en na een half uur deppen we de laatste straaltjes weg. Pfff. Dat is een leerpuntje voor de volgende keer.

De maanden januari tot april is er hard gewerkt. In het najaar is de vloer verwijderd en is het oude hout onder de vloer eruit gehaald. Daarvoor moest ook het zitgedeelte van het interieur er uit. Inmiddels is de vloer ontdaan van roest en geschilderd. Het interieur is weer opgebouwd. Er is een nieuwe vloerplaat op maat gemaakt als ondervloer. Daar overheen komt een vloer van gerookt eiken die klaar ligt in de kajuit.
Naarmate de einddatum in zicht kwam en het buiten warmer werd is de focus verlegd naar de buitenboel. De slechte plekken rond de wateruitlopen van het gangboord zijn aangepakt en geplamuurd. De mast is gelakt. Het voordek is geschilderd. De zijklampen zijn gelakt en geschilderd. De kuipvloer is geschilderd. Het roer en de zwaarden zijn in de schuur opgeknapt. Dat bleek nog een hele klus want in het roer en ook de zwaarden moesten delen worden vervangen. Het slopen en opnieuw opbouwen kan af en toe deprimerend zijn, maar het is flink opgeknapt. Alleen de Friese vlag op het roer is nog een vrije Noordhollandse interpretatie van grijs wit en blauw. De kleurvlakken stonden op een briefje met 'huiskant' en 'steegkant' (lekker handig). Voor het schuren  heb ik het roer (dat vanwege  de ruimte rechtop stond, geborgd aan de dakbalken) gedraaid en dat niet aan de 'schilder' doorgegeven...die vervolgens niet uit kwam... Dat wordt dus nog een leuke klus vanuit het bijbootje (camera in de aanslag).

Ons Werfje
Veel werk is ook gestoken in het onderwaterschip. De buren bleken ouwe rotten en goede raadgevers en de tips hebben dan ook flink geholpen. De onderkant van het stalen schip van de buurman was bijna even strak als de bovenkant en de achterbuurman was net aan zijn tweede restauratieproject begonnen. Het eerste project stond er blinkend naast. Onze hoek had af en toe meer weg van een klein werfje. Hoogtepunt was toen de achterbuurman met een agregaat en lasapparaat kwam opdagen om 'even wat platen in te lassen'. Er waren zeilen gespannen tussen de schepen tegen de regen. Het was al met al een gezellige boel op 'Ons Werfje'. Er werd hard gewerkt, tips uitgewisseld en bij tijd en wijle hard gelachen. Het was bijna jammer dat het klusseizoen was afgelopen.

De vele lagen antifouling lieten hier en daar los. Daar moest dus wat aan gebeuren. Van de buurman kreeg ik polyester schijven (bedoeld voor het glad maken van roestvast staal) om de losse troep te verwijderen en de boel glad te maken. Dat ging als een speer. Hiermee zijn ook de roestplekken schoongemaakt. De plekken zijn daarna opnieuw gecoat. Al met al wordt het wel tijd om bepaalde delen van het onderwaterschip te voorzien van nieuwe coating. Dat gaan we van het najaar verder bekijken. Na de antifouling zag het onderwaterschip er voor onze begrippen redelijk strak uit. Ik verwacht dat het in ieder geval beter houdt dan afgelopen jaar.

Het resultaat van de vele uren werk mag er zijn en we zijn blij dat we weer in het water liggen. Het wordt tijd om te stoppen met klussen en te gaan varen.

Verfkrabber vs pro scraper

Ik heb wat met gereedschap en zo af en toe wordt de verzameling aangevuld met wat nieuws. Als regel houd ik aan dat het dan wel meteen inzetbaar moet zijn, anders is het hek van de dam. Dat rechtvaardigt ook meteen de aanschaf. Meestal is het dan iets dat nodig is voor een klus of zorgt voor beter resultaat. Maar wat als het iets is waarvan je niet weet of het uberhaupt werkt?
Zo gooide ik afgelopen week op de koopavond van de vereniging de Pro Scraper in mijn mandje nadat ik het ding drie keer in mijn handen had gehad en weer terug gelegd... Een cadeautje voor mezelf want immers 10% korting zeg maar. Ergens in de overtuiging dat het ding werkt en dat het beter moet kunnen. En....dat kan. Na twee halen overtuigd. Het is en geel kunststof handvat in de vorm van een flauw vraagteken. Aan het begin van de haak zit een scherp schraapmes dat wisselbaar is. Ik ben rechts dus drukken doe ik met links op de kop van de haak. Aan de poot houd je met rechts vast en daar heeft het een handvat. Het ding gaat als een speer en levert mooi egaal en glad werk. Scheelt ook met schuren. Het wordt aan de man gebracht als krabber met afzuigmogelijkheid, want je kunt er een stofzuiger op aansluiten die de troep opzuigt, maar dat is vergeleken bij het ergonomisch rendement bijzaak. Ik denk dat het een keer sneller En lichter werkt dan de conventionele krabber. Ik ben er blij mee. Eens kijken of er ook andere maten zijn en vervangingsmesjes hoewel je de mesjes ook kunt slijpen.

Winterwerk

Het is een tijdje stil geweest op de blog. Dat betekent niet dat er niets is gebeurd. Afgelopen najaar was de winterberging. Dat was even nieuw, met andere leden in strak planningsschema naar de kraan. Viel er even voor ons nog een boot uit de hijsbanden... Maar allemaal goed gegaan en we liggen nu op de parkeerplaats. We hebben nu ook een sleutel van het hek dus kunnen komen en gaan wanneer we willen. In oktober is de vloer gesloopt. De banken moesten er ook uit. Onder de vloer zat een hoop ellende. Rottende balken, roest en....beton. Dat was een verrassing. Een betonplaat kwam uit zichzelf los. De rest zit muurvast. Het zijn 5 betonplaten met tussen de spanten aan een kant van de plaat een houten legger. Al het hout tussen de betonplaten is inmiddels verwijderd. De plakken roest ook. Gisteren alles schoongemaakt en het staal in de amerlock gezet. Het ziet er nu weer een stuk beter uit. Na veel sloopwerk kan eindelijk het opbouwen weer beginnen. Nieuwe leggers, daarop weer de banken. Een nieuwe plaat watervast multiplex, en als die er ligt komt daarover een nieuwe houten vloer. Eiken leek ons wel wat. Afgelopen week zijn de kussens naar de stoffeerder gebracht. We hebben gekozen voor een donkerblauwe stof. Of het af is voor de tewaterlating de tweede week van april moeten we nog zien. Op zich kan het leggen van de vloer ook op het water. En er staat nog mer op het programma. De vorige week de zwaarden en het roer naar huis gebracht met de aanhanger van de garage. Er moet flink wat aan gebeuren. Dat is er de afgelopen jaren in Friesland een beetje bij in geschoten. Hier en daar moet wat worden opgevuld. Ook zijn we deels overgestapt op Owatrol olie afgewerkt met lak. Voordeel is dat wanneer de lak beschadigt, het hout niet meteen verkleurt. Voor de zwaarden en de klossen op het voordek wellicht een betere oplossing. Het zal moeten blijken. Verder natuurlijk het onderwaterschip. De oude lagen antifouling laten steeds meer los. Goed nieuws is dat de behandelde roestplekken goed houden. Ook die van een jaar of vier geleden. De amerlock bevalt wat dat betreft goed. Ook een paar hardnekkige roestplekken in het gangboord houden zich goed. Verder krigen de houten randen van de strijkklampen een beurt, moeten de brandstofslangen naar de motor worden vervangen en komt er een brandstoffilter. Het raam dat lekte moet een nieuw rubber, en het voordek en ganboorden moeten worden geschilderd. Het wordt zeker krap en we hoeven ons niet te vervelen komende weken!