Winterklaarmaken

December 2008 - We hebben de boot in november op de kant laten leggen. Een zoektocht naar een plekje binnen leverde niet op tijd iets op. Vaak mocht er niet worden geklust of slechts een beperkte periode, en waar je wel mocht klussen kon je weer niet permanent binnen liggen. We hebben besloten eens te kijken hoe het buiten bevalt.
Op internet hebben we een dekzeil besteld van 10 bij 15 (onder het mom van beter te groot dan te klein). Het duurt even voor het binnen is. Vandaag zijn we met zeil en gereedschap op pad gegaan. Het heeft vannacht gevroren (hoezo winterklaar maken...). Onderweg kopen we nog een klapladder. Zo eentje waar je ook een steiger van kunt maken. Bij de haven gekomen schroeft Karin de ladder in elkaar. Het is geen lekker weer zonder handschoenen en het is een geworstel met de schroefjes en ringetjes. Er staat een stevige wind.
We kunnen stroom gebruiken van de steiger. Binnen maken we soep en het is meteen gezellig. We constateren dat het hiervoor niet uitmaakt of je op de kant of in het water ligt... We legen de watertanks en slangen. We pompen zoveel mogelijk het water uit het toilet. Ik haal de accu los. Die gaat mee naar huis. De gasfles laten we in de bun. Ik ben hier nog niet over uit. Het alternatief is dat we hem mee naar huis nemen maar of dat een veiligere optie is vraag ik mij af. Er zijn bedrijven die opslag voor de winter aanbieden. Eentje om over na te denken.
Ik haal de houten blokken voor de landvasten van het dek. Die kunnen wel een opknapbeurt gebruiken. Verder nemen we beddegoed, proviand etc. mee naar huis. Als we klaar zijn rollen we het dekzeil uit. Het redelijk voorspelbaar wat er gebeurt als je met windkracht 5 een zeil van 10 x 15 uitvouwt. Desondanks belanden we bijna in de haven. Het is een heel geworstel met de wind en moeizaam krijgen we de boel op zijn plek. Ik heb wat oude klimtouwen meegenomen. Die komen nu goed van pas. Als we de laatste touwen aanbrengen komen we erachter dat we toch nog wat zijn vergeten... Niet handig. Het zwemtrapje doet wonderen en we maken de laatste touwen vast. Het is een soort rollade geworden. Ik moet nog zien hoe goed dit werkt qua ventilatie. Er zijn wel wat openingen gelaten. Binnen hebben we vochtvreters gezet om de vochtigheid uit de kanjuit te houden. Er steekt nog een stuk uit van de mast.
Koud maar voldaan gaan we naar huis.

De eerste keer zeilen

19 september 2008 - Het is medio september als Sander met zijn familie over is uit Portugal. Hij heeft vroeger veel met een platbodem gezeild en is erg benieuwd naar onze nieuwe aanwinst. We gaan een dag zeilen op het Sneekermeer. Er is nauwelijks wind. Een ideaal moment om eens te kijken hoe het nou met die zeilen zit. Sander weet hoe het moet, dat scheelt. Nadat we de fok hebben klaargemaakt gaan we met het grootzeil aan de slag. Het is nog even gehannes met de diverse touwen maar uiteindelijk zit het zeil erop. We hijsen de boel. Het is een hele lap. Toch in perspectief valt het me eerlijkgezegd mee. Als de fok ook staat kijken we trots naar het resultaat. Wow zeg, dat ziet er gaaf uit.

We zeilen en dobberen de dag door en experimenteren nog wat met de lijnen. We maken veel foto's. Sander vertelt honderd uit en geeft ons erg veel handige informatie. Zo na een dag zien we ons dit zelf ook nog wel doen. Mits er weinig wind is tenminste. Voor ons gevoel is de puzzel weer een stukje completer. Aan het eind van de dag nemen we afscheid en gaan voldaan naar huis.