12 juni 2009 - Vandaag gaan de zwaarden, de giek en de kluiverboom op transport. We hebben een aanhanger geleend waar alles in past. De giek gaat boven op de ombouw. De schuur ziet er leeg uit als alles is ingeladen.
Eerst hebben we de zwaarden geplaatst. Met behulp van een bandschlinge hangen we het zwaard aan de val van de gaffel. Vervolgens is het een kwestie van voorzichtig om de stagen heen manouvreren en tot op de juiste hoogte laten zakken. Zwaardbout en zwaardtalie vastzetten en klaar. Het is wel een klusje dat je met zijn tweeën moet doen. Zeker als er zoveel wind staat als vandaag...
We hebben een truuc uit de bergsport (een andere hobby) die hier heel handig blijkt. Hij wordt gebruikt om een bandschlinge te fixeren om een blok of rotspunt. De bandschlinge is een gesloten ring (verkrijgbaar bij een buitensportzaak, maar een geknoopte touwring of een stuk autogordel voldoet in dit geval ook). Maak een knoop in een enkel deel van het touw of schlinge. Omdat de ring gesloten is wordt dit een lus. Je hebt nu een soort achtvorm. Trek de lus verder en maak hem zo groot dat hij om het zwaard past. Zoek het balanspunt op door het zwaard aan de lus iets van de grond te tillen. Balanspunt gevonden, dan schuif je de lus terug tot deze om het zwaard klemt. Op deze manier kan het zwaard naar de brede kant niet meer uit de lus schuiven. De lus blijft aangetrokken door het gewicht van het zwaard zelf. Houd het zwaard met de smalle kant iets naar beneden gekanteld en er kan weinig mis gaan. Indien nodig kun je het lakwerk met een doek beschermen.
Als we na de zwaarden ook de giek en de kluiverboom plaatsen krijgt de boot plotseling meer gestalte. Het is als het ware alsof je een kerstboom optuigt. Met het plaatsten van de nieuw gelakte delen zie je het opknappen. Die kluiverboom was dit najaar een en al bladders. De mooie rode gloed van het hout maakt het nu een sierraad op de boeg.
We krijgen niet alles af maar de rest kunnen we morgen doen. We willen dan aansluitend een week gaan varen.
woensdag 24 juni 2009
Zwaarden repareren
8 juni 2009: De vakantie begint met hard werken. De bouw van de schuur heeft als bijresultaat dat de niveauverschillen in de tuin niet meer kloppen. 7 Kuub zand is de afgelopen maand afgegraven. Daarvoor in de plaats is 4 kuub 'geel' zand naar binnen gereden en zijn er over de 6000 stenen gelegd voor de terassen, pad en speelplek. Tijd dus voor een welverdiende vakantie.
Voor die tijd moesten de zwaarden nog wel 'even' worden gerepareerd anders kan er niet worden gezeild. Met het bakboordzwaard waren we in september al begonnen. Wegens gebrek aan ruimte, tijd en materiaal heeft dat stilgelegen. In de nieuwe schuur gaat het allemaal een stuk beter. Bij Fijnhout (Amsterdam) heb ik een aantal mooie stukken eiken op de kop getikt tegen een goede prijs.
Ik word altijd een beetje hebberig in een loods volgepakt met mooie houtsoorten. Aangezien Karin toch een ander idee heeft over houtopslag in onze schuur, laat ik het bij een paar stukken die enigszins het juiste formaat hebben.
De zwaarden zijn er slecht aan toe. Er zijn rotte delen waarvan het hout moet worden vervangen. Sommige plekken moeten worden opgevuld. Ik heb besloten de reparatie met Polypox 700 (info www.polyservice.nl) uit te voeren. Deze epoxylijmvariant heeft een vullend vermogen en kan ook in dikkere lagen worden opgezet. Het lijkt me geschikt voor deze toepassing. Het blijft natuurlijk een beetje een gok. Worse case moet het volgend jaar over. Het nadeel van de epoxy is dat hij wit is. Voor het opvullen van de zichtbare gaten heb ik eiken zaagsel/stof gemengd afkomstig van het schuren. De epoxy kleurt dan bruin op. Nadeel is dat het erg pasteus wordt. Het toevoegsel verlengt de droogtijd enigszins. De epoxy laat zich goed raspen en schuren of met de beitel bewerken. Voor de kop van het zwaard heb ik een nieuwe eiken plaat gemaakt (waar de bout van de ophanging doorheen loopt). Het in vorm brengen vergt een paar uur raspen en schuren maar dan is hij identiek aan het oude deel. Dat was dermate slecht dat ik het niet terug kon plaatsen. Er is wel een groot kleurverschil tussen het oude en nieuwe eiken maar dat is niet anders.
Het stuurboordzwaard besluiten we op te lappen. Er in de huidige staat nog een seizoen mee verder varen, zou betekenen dat de slechte delen te ver vergaan. De gaten zijn gevuld met epoxy, de slechte lak weggekrabt. Goede lak laat ik zitten.
Van 't winter is er tijd om hier verder aan te werken.
Na een 4 lagen lak moet gezien de tijd alles op transport. De epoxy is op sommige plekken zichtbaar (wit). Dat is minder mooi. Op zich ben ik wel tevreden over het resultaat. Polypox heeft een kleurmiddel dat kan worden toegevoegd. Als alles zich goed houdt denk ik erover om daar na het seizoen eens mee te experimenteren. De plekken die nu wit zichtbaar zijn, kunnen eenvoudig worden uitgediept met een beitel en zijn dan te overzetten met een gekleurd laagje.
Omdat de epoxy sterk in het hout trekt is het lastig om plekken die je onbedoeld hebt geraakt met morsen etc. schoon te maken. Dat kost veel tijd. Na de eerste keer heb ik de te bewerken delen afgeplakt. Dit levert een schoner en gerichter resultaat en dus minder schuurwerk op.
Voor die tijd moesten de zwaarden nog wel 'even' worden gerepareerd anders kan er niet worden gezeild. Met het bakboordzwaard waren we in september al begonnen. Wegens gebrek aan ruimte, tijd en materiaal heeft dat stilgelegen. In de nieuwe schuur gaat het allemaal een stuk beter. Bij Fijnhout (Amsterdam) heb ik een aantal mooie stukken eiken op de kop getikt tegen een goede prijs.
Ik word altijd een beetje hebberig in een loods volgepakt met mooie houtsoorten. Aangezien Karin toch een ander idee heeft over houtopslag in onze schuur, laat ik het bij een paar stukken die enigszins het juiste formaat hebben.
De zwaarden zijn er slecht aan toe. Er zijn rotte delen waarvan het hout moet worden vervangen. Sommige plekken moeten worden opgevuld. Ik heb besloten de reparatie met Polypox 700 (info www.polyservice.nl) uit te voeren. Deze epoxylijmvariant heeft een vullend vermogen en kan ook in dikkere lagen worden opgezet. Het lijkt me geschikt voor deze toepassing. Het blijft natuurlijk een beetje een gok. Worse case moet het volgend jaar over. Het nadeel van de epoxy is dat hij wit is. Voor het opvullen van de zichtbare gaten heb ik eiken zaagsel/stof gemengd afkomstig van het schuren. De epoxy kleurt dan bruin op. Nadeel is dat het erg pasteus wordt. Het toevoegsel verlengt de droogtijd enigszins. De epoxy laat zich goed raspen en schuren of met de beitel bewerken. Voor de kop van het zwaard heb ik een nieuwe eiken plaat gemaakt (waar de bout van de ophanging doorheen loopt). Het in vorm brengen vergt een paar uur raspen en schuren maar dan is hij identiek aan het oude deel. Dat was dermate slecht dat ik het niet terug kon plaatsen. Er is wel een groot kleurverschil tussen het oude en nieuwe eiken maar dat is niet anders.
Het stuurboordzwaard besluiten we op te lappen. Er in de huidige staat nog een seizoen mee verder varen, zou betekenen dat de slechte delen te ver vergaan. De gaten zijn gevuld met epoxy, de slechte lak weggekrabt. Goede lak laat ik zitten.
Van 't winter is er tijd om hier verder aan te werken.
Na een 4 lagen lak moet gezien de tijd alles op transport. De epoxy is op sommige plekken zichtbaar (wit). Dat is minder mooi. Op zich ben ik wel tevreden over het resultaat. Polypox heeft een kleurmiddel dat kan worden toegevoegd. Als alles zich goed houdt denk ik erover om daar na het seizoen eens mee te experimenteren. De plekken die nu wit zichtbaar zijn, kunnen eenvoudig worden uitgediept met een beitel en zijn dan te overzetten met een gekleurd laagje.
Omdat de epoxy sterk in het hout trekt is het lastig om plekken die je onbedoeld hebt geraakt met morsen etc. schoon te maken. Dat kost veel tijd. Na de eerste keer heb ik de te bewerken delen afgeplakt. Dit levert een schoner en gerichter resultaat en dus minder schuurwerk op.
Abonneren op:
Posts (Atom)
