Voor anker of achter anker?

07.06.08
De familie van Karin is er vandaag om een stuk te varen. Het is heet en zelfs het water brengt te weinig verkoeling. Na de positieve ervaring van vorige week durven we het wel aan om onze kunsten te vertonen. We besluiten dit keer een zijkanaal te nemen. Een eindje verder kunnen we een kanaal rechts in. Het leidt langs een prachtig natuurgebied. Terwijl we langs de kant varen hebben we niet in de gaten dat we steeds langzamer gaan tot Karin opmerkt dat we stil liggen! Wat nou? Ik laat de gedachte van een technisch probleem al gauw varen als ik de groene stengels uit het water tevoorschijn zie komen. Hier kan het haast niet diep zijn. We steken tenminste 70 - 80 centimeter. We zitten vast! We zetten hem in zijn achteruit maar er gebeurt weinig. We zetten hem weer vooruit en sturen scherp naar links, daar naar waar we vermoeden dat het dieper is. Er komt er langzaam beweging in het gevaarte. Karin geeft met de vaarboom de laatste verlossende duwen. Pfff dat was even schrikken. Je zal echt vast zitten wat dan? We varen een tijdje rond en blijven behoedzaam van de kant. We besluiten de boot voor het middageten ergens aan te leggen.

Omdat het me leuk lijkt om eens voor anker te gaan, doen we dit op een rustige plek van een plas, een meter of 10 van een rietkraag. Ik loop naar voren pak het anker en trek de ankerketting een stuk uit de kettingruimte. Gooien of langzaam laten zakken? Ik vermoed dat gooien wel eens een nieuwe verfklus kan opleveren dus wordt het langzaam zakken. En nu? Het anker ligt op de bodem. Ketting nog maar een stukje vieren. De boot drijft langzaam weg van het anker en ik voel dat de ketting me langzaam overboord begint te trekken. Waar zet je dat ding aan vast? Ik kijk nog eens naar het gat waar de ketting uit tevoorschijn komt. Ik herinner me
een touwtje dat ik onlangs weg heb gehaald met daaraan een uitgebogen karabiner. Dat zal hem wel zijn geweest. Geen dingen weghalen waarvan je de functie niet kent. Ik loop naar achteren om te kijken waar het is gebleven. De ketting loopt langzaam uit. Geen idee of hij op het
eind vast zit maar het gaat gelukkig heel langzaam. Ik besluit uitleg te laten voor wat het is en ren met een ander touwtje dan gedacht terug om de boel vast te knopen. Pff, we liggen.

Ankeren is leuk. Precies zoals ik me had voorgesteld. Je dobbert wat rond op de watervlakte en de wind en stroming bewegen je langzaam heen en weer rond je vaste punt en ..... "We naderen het riet! Ik weet het zeker hoor. Net lagen we daar nog, kijk maar!" Dit was nou precies niet de bedoeling. We drijven langzaam maar zeker richting rietkraag waar het ongetwijfeld weer niet diep is. Met de vaarboom duwen we ons enigszins in de oude positie maar drijven toch langzaam terug. Door de boomaktie verliezen we de gaffel aan het eind van de vaarboom. Die zat dus niet goed vast. Gelukkig zijn er ergere dingen. We moeten nu eerst het rietprobleem oplossen. De tweede keer blijven we langer liggen.
De lunch is erg lekker maar het is gedaan met de rust. Even later besluiten we verder te varen. Met een ommetje aan het eind van de middag terug naar de haven. Aanleggen gaat redelijk (met hulp van de buurman).
Al met al was het weer een leuke dag.